Gaming & Metaverse
Immersieve muziek in de virtuele wereld vind je terug in gaming en de metaverse. Beide kunnen ook gebruik maken van 6DoF (6 degrees of freedom).
Gaming
Immersieve muziek en geluidseffecten in games worden niet door de game engine gegenereerd maar wel door audio middleware. De meest gebruikte en populairste game engine heet Unreal (Unreal game engine). Audio middleware is dus een apart stuk software dat zit tussen de game engine en de audio hardware. Het zorgt voor audiofunctionaliteit die nodig is bij elk project zoals toevallig maken van toonhoogtes en volumes, geluiden laten binnenkomen of uitsterven, random geluiden kiezen uit een set van geluiden (bij actie), filtering, positionering (panning) etc.
​
De 2 bekendste audio middleware software pakketten zijn FMOD en Wwise.
FMOD heeft een zeer goede integratie voor Dolby Atmos, terwijl Wwise ook het gebruik van Auro-3D mogelijk maakt.
Dat betekent dus ook dat je de muziek voor de games immersief kan opnemen, produceren en mixen om ze dan direct in de audio middleware te integreren. De middleware zal ook zorgen voor de omzetting van het geluid naar Ambisonics (maar mogelijk ook naar Binaural) om beluistering via koptelefoon mogelijk te maken.
Metaverse
De Metaverse is in science fiction en futurisme een hypothetische evolutie van het internet als de enige, universele en immersieve virtuele wereld die gebruikt maakt van VR en AR headsets. Momenteel is de Metaverse een netwerk van 3D virtuele werelden (van verschillende software ontwikkelaars) met een focus op sociale verbondenheid.
​
Metaverse of metaversum is het gehele netwerk van aan elkaar gekoppelde virtuele 3D-ruimtes waarin de gebruikers, vaak door middel van zogenaamde ‘avatars’ interactief kunnen rondkijken en interageren. Het omvat naast VR (virtuele werelden) ook AR (augmented realiteit), onder andere online digitale platformen, RPA, Micro local concepten, nieuws, advertentiemodules en speelt zich af op het internet. Het woord metaverse is een samenstelling van het voorvoegsel “”meta” ('over', of 'betreffende') en het Engelse woord “universe” en wordt gebruikt om een volgende generatie van het internet te beschrijven, waarin alle huidige, gedeelde en 3D virtuele ruimten aan elkaar verbonden zijn in een alles omvattend virtueel universum.
​
De term is bedacht door Neal Stephenson in zijn sciencefiction roman Snow Crash (uit 1992), waarin mensen als avatars in contact staan met elkaar en met softwareagenten in een driedimensionale ruimte die een metafoor voor de werkelijke wereld vormt. Stephenson benut de term om een op een VR (virtuele werkelijkheid) gebaseerde opvolger van het internet aan te duiden.
Met de huidige stand van de techniek zijn er reeds diverse interfaces en communicatieprotocollen binnen en tussen diverse virtuele omgevingen in ontwikkeling. Diverse groepen werken samen en pogen de standaarden en protocollen te maken die de uitwisseling tussen diverse werelden kunnen regelen, waaronder:
​
​
​
-
Facebook – Horizon (sinds 2019)
​
-
Delta Media GBE – RPA Concept (sinds 2015)
​
-
Virtual Worlds – Standard for Systems Virtual Components Working Group (sinds 2010)
​
-
Information technology — Media context and control — Part 4: Virtual world object characteristics (ISO/IEC 23005-4:2011) ISO (sinds 2008)
​
-
Immersive Education Technology Group (IETG) Media Grid (sinds 2008)
​
-
Virtual World Region Agent Protocol (VWRAP) (2009-2011)
​
-
The Metaverse Roadmap – Acceleration Studies Foundation (2006-2007)
​
-
The Open Source Metaverse Project (2004-2008)
​
​
​
Veel van deze werkgroepen zijn nog bezig met publicatie van schetsen en met het formuleren van open standaarden met het oog op de interoperabiliteit.